Co prawda z roku na rok spada liczba pieszych – ofiar wypadków drogowych. Jednak wciąż bardzo wielu seniorów ulega wypadkom drogowym. Co zrobić aby nie był to ostatni spacer w życiu seniora. 

Seniorze! przeczytaj co radzą fachowcy

{aridoc engine="google" width="100%" height="550"}images/doc/Bezpieczny_senior.pdf{/aridoc} 

Za "osoby starsze" przyjęto uważać tych obywateli, którzy przekroczyli 60 rok życia, z czym nie wszyscy się godzą, bo w tym gronie mamy całe rzesze kierowców zawodowych i amatorów, bardzo dobrze funkcjonujących w ruchu drogowym.

"Z wiekiem przychodzą ostrożność i rozwaga" – twierdzą słusznie. Ale też przychodzą: osłabienie wzroku i słuchu, liczne dolegliwości w tym sercowe, powodujące omdlenia czy chwilową utratę świadomości, spowolnienie refleksu, kłopoty ruchowe itd.

Sytuacja demograficzna w Polsce ulega istotnym przeobrażeniom, których skutki odczuwalne będą przez kolejne dziesięciolecia. Dotyczy to także ruchu drogowego, zarówno w odniesieniu do pieszych, rowerzystów, jak i kierujących pojazdami. 

W 2012 roku na przejściach dla pieszych doszło do 3342 wypadków, zginęło w nich 212 osób a 3376 zostało rannych. Na ten niewątpliwy problem należy spojrzeć z dwóch stron. Po pierwsze kierujący pojazdem zbliżając się do przejścia ma obowiązek zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa pieszemu. Z drugiej zaś strony fakt korzystania z wyznaczonego przejścia nie upoważnia pieszego do wchodzenia na jezdnię „z marszu” . Tu także wymagana jest szczególna ostrożność, jej zachowanie nie jest stratą czasu i na pewno opłaca się pieszemu. 

Niemożliwe jest bowiem natychmiastowe zatrzymanie samochodu w chwili zauważenia pieszego. Droga zatrzymania pojazdu liczona od momentu zauważenia pieszego do zatrzymania pojazdu składa się z kilku odcinków:

• drogi przebytej od momentu zauważenia przeszkody do chwili podjęcia decyzji o hamowaniu,
• drogi przebytej w czasie uruchomienia i zadziałania hamulców,
• drogi przebytej przez pojazd w czasie działania hamulców do momentu zatrzymania pojazdu.

Całkowita droga hamowania pojazdu zależy od:

• rodzaju nawierzchni (asfalt, kostka kamienna itp.),
• stanu nawierzchni (sucha, mokra, ośnieżona, gołoledź, posypana piaskiem, grysem),
• prędkości,
• stanu technicznego pojazdu (ogumienie, sprawność układu hamulcowego),
• stanu psychofizycznego kierującego pojazdem (m.in. także od doświadczenia kierującego).

Chwila wahania kierowcy rzutuje na jego czas reakcji. Przy dużych prędkościach, rzędu 100 km/h, w czasie jednej tylko sekundy przebywa się drogę ok. 27 m. Ta jedna sekunda może decydować o ludzkim życiu. Powinni pamiętać o tym piesi, a przede wszystkim kierowcy, którzy przekraczają dozwoloną prędkość jazdy. 

Z dostępnych badań wiadomo, że osoby po "60":

• wolniej adaptują się do zmiennych warunków drogowych;
• popełniają błędy przy ocenie sytuacji drogowej np. ocenie odległości pojazdu;
• z racji wieku, niektórzy domagają się, aby kierowcy ustępowali im pierwszeństwa, nawet, gdy łamią przepisy ruchu drogowego np. przechodząc na czerwonym świetle, bądź poza przejściami dla pieszych ("bo tak mi jest bliżej"…);
• nie posiadają dostatecznej wiedzy na temat bezpiecznego uczestnictwa w ruchu drogowym;
• nie uświadamiają sobie zagrożeń wynikających z ich wieku i wiążącej się z nim niepełnosprawności;
• nie chcą się pogodzić z obniżeniem swojej sprawności. 

Seniorzy stanowią poważną część pieszych uczestników ruchu drogowego, ale też niemałą część rowerzystów i kierowców; opisane powyżej dolegliwości w równej mierze dotykają tych, którzy chodzą, jak i tych, którzy jadą! Do tego wszystkiego dołącza się jeszcze, nazbyt rzadko postrzegany element – rewolucja komunikacyjna w Polsce przejawiająca się rosnącym natężeniem ruchu drogowego nawet w niewielkich miejscowościach. 

Przypomnijmy jak to kiedyś wyglądało.
Obywatel, który w 1980 r. miał 27 lat, funkcjonował w kraju, w którym było praktycznie zero km autostrad i dróg szybkiego ruchu i tylko niespełna 70 aut na tysiąc obywateli. Dziś, po 33 latach (ma więc "60"), a ruch drogowy przeszedł gruntowną metamorfozę - samochodów jest kilkakrotnie więcej. 

Niezbędna staje się potrzeba  społecznej edukacji osób starszych ale też konieczne stają się: dostosowanie inżynierii komunikacyjnej (przejścia dla pieszych, światła, oznakowanie itp.) do coraz starszego profilu ludności,  a być może nawet nowa legislacja. Ważne jest też wyrobienie nawyków tolerancji w stosunku do osób starszych wśród pozostałych użytkowników dróg.

PROJEKT WSPÓŁFINANSOWANY PRZEZ SZWAJCARIĘ W RAMACH SZWAJCARSKIEGO PROGRAMU WSPÓŁPRACY Z NOWYMI KRAJAMI CZŁONKOWSKIMI UNII EUROPEJSKIEJ

Źródło: www.brd.policja.pl